Ahh Nazlışah

Ahh Nazlýþah
Gurbete düþen gül goncasýydýn
Güneþ doðmak için
Bulutlarýn ardýndan
Uyanmaný beklerdi sanki
Bir saçlarýn vardý, saçlarýn
Dalgalarý, en güzel þarkýlarýný söylerken
Meltem esintileri
Kendinden geçerdi kuðu boynunu okþadýkça
Gece mavisi mutluydu gözlerinde
Palmiyeler endamýnla yarýþmayý severdi
Ýzmir kadar güzeldin
Kordon boyu biraz daha uzasam
Der gibiydi ayak seslerine

Ahh Nazlýþah
Gurbete düþen ay parçasýydýn
Baban yoktu gözünden sakýnacak
Anan yoktu gözyaþlarýndan öpecek
Kardeþin bile yoktu derdini paylaþacak
Ýzmir kadar yalnýz ve þaþkýndýn
Kim el uzattýysa sarýldýn
Kim gel dediyse koþtun
Yüzüne güleni kendin mi sandýn
Hep istediler hep verdin
Saftýn, duru bir pýnardýn

Ahh Nazlýþah
Gurbete düþen kanadý kýrýk serçem
Gel dedim iþte kanatlarým
Ýþte yuvan
Beni anan bil, eþimi baban
Bir oðlum, bir de kýzým kardeþlerin
Ak bir hayat,sonsuz sevgimizle
Sarýldýk da,
Saramadýn bizi
Özgürlük dedin, gidiyorum dedin
Oysa Nazlýþah
Ýzmir kadar tutsaktýn
Kurtlarýn pençesinde adýn bile yoktu
Ciðerim yandý, sana yandý
Ahh Nazlýþah
Gece mavisi gözlerinden
Umutlarýn dökülüyordu
Hani DOKTOR olacaktýn
Ahh Nazlýþah
Sosyal Medyada Paylaşın: