bir kadýn vardý
her hakikatin ardýnda secdeye sýðýnan
bir kadýn vardý
nadasa býrakýlmýþ topraðý tenine bulayan
adýný sayýklardý hýrçýn geceye
mendilleri sýkýp sýkýp yeniden ýslatýrdý g(s)özleri ile
her seferi ayrý bir yýkýmýn maðlubiyetini çizerken yüzüne
bakýþlarý düþerdi
tersine dönerdi hayallerinin yansýmasý
oltasýna yine hüzün takýlmýþ
yýllarýn yapraklarý , izsiz harflerin yazýlarýnda bedensiz kalmýþ
gösteremiyordu vefalý sevdasýný
hissettiremiyordu ruhunda gezinen çýlgýn aþkýný
tamamen kaybetme kaygýsý kulaðýna küpeyken
bakamýyordu öyle gözlerine dolu dolu
telaþý , ya belli edersemdi
ve sessizliðin bile dilini çözmüþtü
hece hece yolsuzluk akýyordu hayat nefesine
kendinden kaçmalarý aslýnda daha çok yaklaþtýrýyordu
ama bunu bilmeyecek kadar doluydu yolu
oysa ki ?
aþk vardý ortalýðý ateþi veren
ve aþk vardý
melodiye nota doður(t)an
ayaklarýný sýrtýna alýp geri çekiliyor
duyacaklarý korkularýna eþ , cesareti tedavülden kaldýrýlan bir entari gibi
bir beden küçük gelir elbisesi
o bir kadýndý
sevdasýný ömrüne yetiþtiremeyen
ve o tek olmaya adaydý
bitmez umudunun yollarýnda hayatýný bitiren
az önce gözlerinden baþlayan bir perde iner ayaklarýna
gelinliði yerine beyaz bir patiskaya sarýlýr bedeni
24/09/2010
15;15
eMÝNE