Güni Mehmet'im
Bak þu iki yolun arasýnda
Gülüm fýndýk bahcesinin arkasýnda
Meþe pelidi aðaçlarýnýn altýnda
Yalnýz baþýna güni Mehmedim
Bir zamanlar yaþardý bu yuvada sekiz can
Bak þimdi þu hale kala kalmýþ ik tek can
Vallahi dayanabilinmi buna hiç insan
Yalnýz baþýna yaþayan güni mehmedim.
Bir zamanlar ordu kuracak kadardý
Ordusundan þimdilerde kimse kalmadý
Deðil ordu bir manga bile kurulamadý
Yalnýz haline bir çare güni mehmedim.
Kimseye el açýp muhtaç olmaz o
Bir allah kuluna yan gözle bakmaz o
Yigittir hala kimselerden korkmaz o
Pelitlikte yaþayan güni mehmet`im o
Dert dersen çaresini kendi bulacak
Onun her vaki derdini kim bileck
Hatunundan baþka yoktur göz yaþý silecek
Pelitliðin garibi güni mehmedim diyecek
Bayram gelir birikirler bu eve ahali
Olur bu ahalinin baþýna hemen vali
Birikmiþtir evlatlar öpmeye baba eli
Daðalýnca millet yine yalnýzdýr günimehmet
Caresiz devran dönüp durur böyle
Gün olup aðlaya gün olup güle
Yalnýz o vardýr tek baþýna pelitlikte
Herkesim sevgilisi güni Mehmedim.
Karakýlýçým bunlarý kýzarak yazmadým
Severek seni dizelerimi getirdim dile
Benzetirim seni pelitlikte gonca güle
Pelitliðin gonca gülü güni mehmetim.
Bu þiiri 1986 yýlýnda Kaleme aldým bu tarihte (KARAKILIÇ)soy adýný taþýyordum.Sülale soy adý gereði 1993Yýlýnda deðiþtirdim.
BU þiiride Köyümüzde yalnýz yaþayan mehmet(Þimdi rahmetli oldu)Bekci(Lakabý namý deðer güni memet)adýna yazýp ona itaf ettim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.