vazgeçmezdik yan yana gelmek için
delmek için sýnýrlarý, siyaha boyalý geceleri beklerdik
eklerdik omuzlarýmýza geleceði birliktelikle dolu
saðý solu bir giderdi bizim öykümüz
bizim dünyamýz
aþkýn ta kendisiydi
efendisiydi yeni duygularýn
farklý kurgularýn has çocuðuydu düþlerimiz
heveslerimiz boþuna görücüye çýkmazdý
sesimize denkti ayný anda çýkan nefeslerimiz
vazgeçmezdik bakýþ bakýþa kalmak için
almak için tatlarýmýzý, dudaklarýmýzý gerektiðinde suya bile deðdirmezdik
öpücüklerimize saklardýk kuruyan çeþmelerimizi
þiir þiir çoðalan naðmelerimizi ruhumuza çalardýk
ki kulaklarýmýzdan sadece sevgi duysun kalplerimiz
ve vazgeçmezdik birbirimizden
tamamlardýk eksiklerimizi artýlarýmýza
pozitiflerimizi negatiflerden arýndýrmak için
hoþ görürdük hatalarýmýzý
ve birkaç yanlýþ hareket için
baþka aþýklar gibi hemen küsmeyi aramýza sokmazdýk
olsa olsa birbirimize ’seni seviyorum’ derdik
buluþurken ve ayrýlýrken bedenlerimiz