Say
Gel gitlerinde
Ýsyan etmeden
Tüm gücünü kullanarak
Allah’ýn takdirine koþmak;
Onu, aramaksa hacer gibi ne mutlu,
Hz Ýbrahim’e sormuþtu,
Hacer validemiz:
Bizi kime býrakýp da gidiyorsun?
Bu ýssýz yerde
Kim emanet ettiðin?
Hz Ýbrahim:
Allah, der ve yürür,
Hacer:
Evet, Allah bize yeter.
Ve koþuyor,
Safa ve Merve arasýnda
Ayaklarý kýzgýn çöl kumlarýna batarken
Nefsin, þeytanýn hileleri kol gezerken zihninde
Koþuyor Hacer,
Hacerler koþuyor,
Ýmanýn koþ dediði yere.
Allah’ýn emri diyerek
Tesettürüne laf söyletmemek için koþuyor
Allahsýz ilmin kol gezdiði
Kendini, Yarataný
Ýnkar edenlerden uzaða koþuyor;
Yusuflar koþuyor,
Sevgilerini bir tek Rabbe baðlayarak
Ýffet gömleði arkadan yýrtýlan
Yusuflar
Dönüp de ardýna bakmadan,
Zindana koþuyorlar.
Hacerler koþuyor,
Gücünün sonuna kadar
Elindeki tüm imkanlarý kullanarak
Helali haramý bilerek,
Tertemiz hayat için koþuyorlar;
Biliyorlar ki sabah yakýn
Biliyor ki zalim,
Kendine yabancý, yalancý olan,
Bilmeyenden baþkasý deðil
Bu koþuda arkada kalan.
Hacerler kaderlerine koþuyorlar
Ümitleri bitmiyor
Allah sonsuz rahmet sahibidir,
Lebbeyk, Allahümme lebbeyk,
Lebbeyke lâ þerike leke lebbeyk
Ýnne’l-hamde ve’n-ni’mete
leke ve’lmülke lâ þerike leke"
’Buyur Allah’ým
iþte kapýna geldim, buradayým.
Senin eþin ve benzerin yoktur.
Bütün hamdler ve þükürler yalnýzca sanadýr. ’
Telbiyeler ederek
Allah’a koþuyorlar.
En doruk noktasýnda
Kendilerinin bitiminin en ucunda
Allah’ýn yardýmý geliyor:
Zemzem kaynýyor yüreklerine
Korkularý kayboluyor
Hüzünleri sevince dönüyor
Hacer imanýnýn mükafatýna
Kavuþuyor
Hakka güvenen çabanýn
Alýn teri bitmeyen
Bitmeyen bir kaynak oluyor
Bu koþu
Kýyamette kadar
Ýmanla dopdolu kalpler vurdukça
Hakka doðru hep devam edecek.
(Eylül 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.