DİNLE GÖNÜL!

Gönül dur desem de, sözüm nâfile
Yine güzel peþinde koþarsýn gönül
Çok açýldýn denizde dön þu sâhile
Bir hayâlî sevdayla coþarsýn gönül.

Artýk yeter desen, yatsan dinlensen
Benden baþka sana kim kanar gönül?
Uzanýp kumsala, þöyle demlensen
Ölürsen kim aðlar, kim yanar gönül?

Devir gönül deðil, gösteriþ devri…
Seni kim dinler ki, kim anlar gönül?
Bu hayâli sevdanda, fevrisin, fevri
Süslü yatlar dolu, limanlar gönül.

Dinlemezsen beni, yaþarsýn hüzün
Yatýn yok, katýn yok, atýn yok gönül
Kýþ olur da Aðustos, donarsýn yazýn
Havyarýn, viskin yok, etin yok gönül.

Bileceksin haddini, haklý da olsan
Yoksa çôk karalar baðlarsýn gönül
Görünmez bir yerde, saklý da olsan
Kapanmaz yaralar, aðlarsýn gönül.


kurmayoðlu HASBÝ TANRIVERDÝ
hasbim-43@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın: