Her mevsim seninle güzel baþlamýþtý
Bana çiçeklerden fal tutturduðun günü anýmsadým.
Yine bir gün yolda yürürken
Her zamanki bankýn yanýna gittim ve
Bankýn üzerine düþen,sararmýþ bir yaprak vardý.
Önce senin beni beklediðini düþünerek
Avuçlarýmýn içine aldým,baktým,baktým
Öptüm,sýmsýcak tý ama yalnýzdý.
Aynen oturduðun yere oturdum
Senin oturduðun yere...
Yapraðý tekrar yerine býraktým.
Denizin yosun kokusuyla
Uzaklaþan yolcu gemisine takýldý gözlerim.
Ýçindeki yolcularýn arasýn da düþledim seni...
Gözlerimi kapattým
Yaný baþýmdaki yapraðý,avuçlarýmýn arasýna aldým.
Yüzümdeki tebessüm uzun sürmedi
Gözlerimden sicim gibi akan göz yaþlarým aldý yerini.
Aktý,aktý,aktý..
Evet,artýk sen yoktun yanýmda
Yalnýzlýðým vardý kor dudaklarýmda.
Gemi aðýr, aðýr ilerliyordu
Gemi gitmiþti kendi yoluna.
Baþýmý göðe kaldýrdým
Bir kuþ sürüsü geçiyordu tam o sýrada.
Hepsi ayný anda kanat çýrparak
Birbirlerini takip edercesine
Süzülüyorlardý beyaz mavi gökyüzünde.
Daireler çizerek gözden kayboluyorlardý.
Onlarýnda göç zamanýdýr,kimbilir.
Özgürlük ne güzeldi gökyüzünde
Ýmrenmemek ne mümkündü.
Yine seni düþündüm
Acaba neredesin,mutlumusun,beni düþünüyormusun
Diye...
Oturduðum bankýn ayak ucuna
Her zaman simit verdiðimiz tekirimiz gelmiþti.
Ama o da bir suskundu
Sanki birini arýyor gibi bakýyordu,etrafýna
Elimdeki simitten bir parça koparýp yedirmeye çalýþtým.
Kokladý,kokladý baþýný çevirdi yemedi þaþýrdým
Baþýný kaldýrdý yeþil gözleriyle bana baktý
Yavaþça gözlerini kapadý.
Mýrýl,mýrýl sesler çýkarýyordu
Anlýyordum ne demek istediðini.
Aldým dizlerimin üzerine
Okþadým,sevdim ve seni anlattým.
Senin gittiðini söyledim,o da aðladý...
Ve beraber aðladýk,hüzünlendik.
Alýþamadýk senin yokluðuna.
Her gün seninle oturduðumuz, o banka gidip oturup
Seninle anýlarýmý ,yad ediyordum.
Yaðmurlar baþlamýþtý,sanýrým kýþ geliyordu.
Uzun,uzun oturup yine iliklerime kadar ýslanýyor
Yaðmurdan koruyaným olmuyordu.
Gocuðunun altýna sýðýnacak,
Öpücüklere boðan þakalaþan seni arýyordum,seni.
Kar baþlamýþtý olan soðuyla gelmiþti kýþ.
Karlarla kaplandý her yer.
Kardan adam yaptým ,senin bana yaptýðýn gibi.
Kozalaklardan gözlerini yaptým.
Kurumuþ dallardan kollarýný
Baþýnada,bana aldýðýn bereyi taktým.
Göbeðinide kocaman bir portakal yerleþtirdim göbekli olsun diye.
Çok gülerdin göbeðine ,hatýrlýyormusun.
Kocaman elime kartopu yapýp,kardan adama atýyorum.
Atýyorum iþte,sana atýyor gibi ...
Kardan adam bozuluyor,yerine bir yenisini yapýyorum.
Güneþ açtý,kardan adam erimeye baþladý
Hatýralarým gibi,yerini bir baþka mevsim alýyordu...
Mevsimler de þaþkýndý,aynen benim gibi.
Sensiz yaþamayý öðrenmeliydim artýk
Üzülüyor,üzülüyor,üzülüyordum.
Biliyormusun,saatlerde geçmiyor artýk.
Zaman hiç mi hiç ilerlemiyor
Kafa tutuyorlar sanki bana.
Oysaki zaman senle geçirdiðim zamanmýþ,meðer.
Elimde olsa zamaný durdururum.
Senin çok istediðin bir þey vardý
Yapmaya hazýrým þimdi ama
Nafile...
Bu gün hava sýcaklýðý kýrk dereceyi bulmuþ
Dayanýlacak gibi deðil.
Ama sen sýcaðý çok severdin
Þimdide ben sýcaðý çok seviyorum.
Hiç mi hiç þikayet etmiyorum.
Senin en çok sevdiðin yemekleri yaptým bugün
Kýzarsýn diye de iki kiþilik yaptým.
Ama sýcaktan yine ekþidi,biliyormusun
Üzgünüm...
Kýzmadýn deðilmi,kýzmazdýn zaten.
Mantý yý da çok özlemiþsindir,deðilmi
Yarýn yapayýmmý ne dersin.
Bende sana kýyamýyorum bilirsin.
Denizin suyu bile çok sýcak
Azgýn çoþkulu derin sularda yüzmeyi
Dev gibi dalgalarla boðuþmayýda severdin.
Senin yerine þimdi ben giriyorum.
Her dalgaya atlayýþýmda
Bu senin için,buda benim için ,diyorum.
Dalgalar bile çoþuyor,senin için derken
Biliyormusun...
Dün az kalsýn boðuluyordum yüzerken dalgalarýn arasýnda
Senin çok sevdiðin þiirimizi okuyordum.
Biliyorum dalgalar,bu gün yine çoþkulusun
Dinlet yine bana senin þarkýný
Kimleri yuttun,kimlere mezar oldun
Ey zalim dalgalar,duyun sesimi
Kumlara serdiðin cansýz bedenleri
Alýp götürüp ,sakladýðýn yerlerine
Bir yenisini ekleme ne olur.
Kendime geldiðim de ise
Kumlarýn üzerinde buldum kendimi.
Hiç bir þeyin tadý kalmadý.
Anýlarýmda ve anýlarýmla seni yaþayacaðým
Bundan sonra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.