Kara Elmas...

Ayan beyan sýrlara darbe yapar küçülen nisyanlar
Islýksýz kasidesi yalýndýr barýnaksýz hakikatin



Karanlýkta ýþýða susamýþ serçenin yüzünden
Ýhaleye kalan gökyüzünün kýyýsýnda,
Baþlar cehhennem aðzýnýn uzatmalý rövanþý.
Yedi kat yerin altýnda, sürgün güneþ kýzýlý
Ateþten insanlar doðurur bu ana bahtlý kara þehirde.



Üzerlerine bilmem kaç beden büyük gelen,
Düþmesin diye yürekleri ile sardýklarý,
Yaþanmamýþlýðýn yaþayamamýþlýðýn,
Yoksul, yoksun, süzülen atmaca gibi
Ürkek ateþidir geleceðe yan çizen umutlarý.



Kara elmasa yaltaklanýp
Alt üst edin büzüþmüþ, sürmeli gözleri
Yamalý günlerin iliklenmeyen isli yakasýnda
Yarýnlarýn kanýný emen yavþak, bittir
Kraldan çok kralcýdýr faþist burjuvanýn elleri



Gür ormanlarda sessiz gürültülere saklanmýþ,
Kaçak yolcu gibidir yaþam, mahzun ve hala telaþlý.



_____ Yar’asýn!
_____ Güneþi baþýnýza geçiren, uçkuru kaçmýþ kasvettir madenci düþleri.







Habibe Aðaçdelen



Sosyal Medyada Paylaşın: