Þarkýlar onu söyler, þiirler yazar, filmlerdedir konusu,
Hepsinin ötesindedir, gece olunca uykularýn kabusu,
Ýyi de gelebilir, insanoðlu kimi zaman baþýný dinler,
Bazen romantiktir, uðraþýsýnda yalnýzlýðý konu eder…
Kader bu, kalabalýklarýn içinde yalnýz olmak da var,
Ýçimizdeki hüzün tortusu yine oralarda yayýlmak ister,
Toparlamaya güç yetmeyince arkasýndan gelen acýdýr,
Onu da atlatamayýnca bu hüzün her an içimizi acýtýr…
Yalnýzlýk farklý bir kelimedir, sanat dünyasýný aldatýr,
Ýçinde romantik öðeler ararken çýkmaz yollara çýkartýr,
Objektifliðe prim vermez, yanýltan bir dünyada dolaþýr,
Hem dýþ dünyanýn detaylarýndadýr hem içimizde vardýr…
Öyle bir fenomendir ki bu, kalabalýklarda yalnýzsýndýr,
Durmadan konuþsan da aslýnda sürekli sessizliktesindir,
Issýz bir adada gibisindir, hep þehrin ortasýnda olsan da,
Yapayalnýzsýndýr, etrafýnda sürekli birileri bulunsa da…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.