EVSİZ YEL…

EVSÝZ YEL…

Ben bu hasret ile derbeder oldum
Sahralarda yandým yandým kavruldum
Menzil bulamadým daða savruldum
Kendime bir mekân bakýyorum ben

Fýrtýnadan kopmuþ evsiz bir yelim
Öksüz bir çocuðu andýrýr halim
Yüce yaratana açmýþým elim
Issýz bir vadiye akýyorum ben

Kimse benim ile serinlemiyor
Ýnlerim nalemi dost dinlemiyor
Unutmuþ adýmý hiç ünlemiyor
Issýzlara þimþek çakýyorum ben

Kapta uçur beni serseri bulut
Istýrapla yanan kalbimi avut
Bahþeyle gönlüme yeni bir umut
Epeydir ya sabýr çekiyorum ben

Bir nefes olayým yar çeksin beni
Böylece duyarým belki kalbini
Ýçimde sönse de ümidin bini
Yepyeni bir ümit ekiyorum ben

Ýhsan POLAT 21.09.2010 Ýspir

Sosyal Medyada Paylaşın: