Tamamlanmamýþ bir öyküyü; Kendi hayatýmda roman yaptým. Az çalýþýp,çok kazanmak gibi Sevip,sevgisizlikle yetindim Geçer sandýðým günlerin ipini Kendi ellerimle çektim..
Gülü sevip,dikenini görmemeye Sürükledim kendimi bilinmezliðe Acýlarý defalarca göðüsledikçe Boðuldumu hissettim, Dünya denen gezegende..
Saatler geçmez,durdu sanki Her suret farklýymýþ gibi Yeni umutlar yetiþtirip Büyüttüm,çiçek misali..
Ben ararken hayatýmýn O beklenen Kahramanýný; Farkýna varamadým Annemin küçükken anlattýðý masalýn Gerçek olmayacaðýný.. Sosyal Medyada Paylaşın:
sudamlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.