nereye böyle çoklu bir denklemin boyutsuz güvezinde bin kere çarpýldýðým yirmi bin kere kendimle ölülerimizin topraða karýþtýðý yüreklerde hoþça kal merhaba bütünleþik ayrýþýklar
ýþýklar...
rüzgar ýlýman bir dost eli gibi okþar aramýzdaki mesafeleri
kaðýttan bir gemi gibi
üzerinden süzülüyoruz hayatýn su alarak çýrpýnarak batarak
yutan zamanýn tebessümünde kara bir girdap köprüler dünü yarýnýmýza daðýlan bir duman gibi ömrümüz içimiz kýpramaya sünen yaþamdýr kýsa gülüþlerimizde
seviyorum seni yinede karanlýk ve küçük kulübem sevgilim çocuðum balýk oltam her seferinde paklanan zamandýr yeni ölümlerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin ÇAĞLAYAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.