ZEYTİN AĞACI

Zeytin aðacýnýn gölgesinde
uzanmýþým sere serpe
ben özgür ama ruhum yok
kafam bomboþ.
Uzanmýþým sere serpe
saklamýþým ruhumu
gizemli ve ürkek
zeytin aðacýnýn gölgesine..
Dallarý kollarým,
gövdem gövdesi,
yapraklarý saçlarým.
Ben özgürüm
ruhupsa kayýp
ben yitik ruhum yitik..
Zeytin aðacýnýn gölgesine
uzanmýþ görüyorum
güneþi ve denizi
yüzlerce yýldýz
yaðýyor, yaðýyor
kimisi sönmüþ kimisi parlak
ayný kalbim gibi
sönmüþ ve
cam kýrýklarý
kalbimi paramparça ..
ufalamýþ...
yüreðime batan iðneler
ve korkular.
Zeytin aðacýnýn gölgesindeyim
uzanmýþým sere serpe
ama kafam boþ
ruhumsa parçalanmýþ.
Aðacým, aðacým
ne olurdu sanki
zeytin dalýný uzatabilseydin...

canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın: