DOST KALEMİM

Dar geliyor hislerime, zavallý bedenim.
Gözü tok midemde, yanardaðlar patlýyor.
Buðulu sözlerime yetiþemiyor, ciðerim.
Duygulu þimþeklerde, kalbim coþuyor.

Ayak basýlmamýþ düþlerde, geziyor beynim.
Mantýksýz yaðmurlarda, sýrýlsýklam ýslanýyor.
Dýþlanmýþ tenleri, güneþle sarýyor ellerim.
Günlerime, soru renkli ýþýklar akýyor.

Alýngan yavru balýklar besliyor, gözlerim.
Ayak izlerime, farklý çizgiler doluyor.
Sevda çöllerinde, kayboluyor yüreðim.
Mutlu denizlerde dans etmek, hayal oluyor.

Alaycý rüzgarlarla savruluyor, güvenim.
Aykýrý renklerim, gökkuþaðýndan dýþlanýyor.
Huzurlu topraklara kök salmak, özlemim.
Umuda açýlan pencereler, kapanýyor.

Sahipsiz havanlarda dövülüyor, hislerim.
Sakin görünümlü, asi ruhum deliriyor.
Sýmsýký sarýyor ellerimi, dost kalemim.
Sonsuzluða doðru bir yolculuk baþlýyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: