yine yoksun

seni sevmek esir olmakmýþ hayalere

gitmemekmiþ hiç bir yere

kader dedim hep

avuttum hep acýyan þu kalbimi

karþýma çýktý her düþüncemde

unuttum sandým

gittin sandým

beni býrakýp koyduðun yerdeyim þimdi

ayný ev

ayný sokak

ayný köþe baþý

üþüyorum aklýma sen gelince

yokluðuna alýþmak kor gibi aslýnda

yeter ki sen mutlu ol

ben yine unutur; yine hatýrlarým

böyleyim iþte býrakmaz özlediklerim

hatýralara mahkum yalnýzým

yine o köþe baþýna bakýyorum

belki ordasýn diye

ama yoksun üþüyerek içeriye giriyorum

odamda tek baþýmayým

her mevsim yaþadýðým gibi

sayfasý kopuyor takvimin

bugünde bitti kahretsin .....

Sosyal Medyada Paylaşın: