arada korsan kelimeler sýzar þiirlere
saksýya düþmüþ zavallý çamlar gibi
düþlerden payeli rüzgârlar anafora bular zihni
eþelersin avuçlarýnla o sýzma melodramýn aksini
zihne geçit vermez aklýn yâr yanlý o bâkir kadraný
ki; ayrýlýk
kaybýnýn kalanlarýný yakan koca bir cadý kazaný ...!
en çok üretimi baltalar ayrýlýk
ayrýlýk da en çok hazmý...
diline teðet uçuþur havada ciðerci kelamlarý
_giderse kendi bilir...
_deðmez bile!
öyle deðer ki aslýnda...
nargile dumanýdýr sadece
fokurdarken için saate ters yönde
en iyi gecelere mayalanýr yalnýzlýk
hýrsýn kendine attýðýn binlerce mesaj olur
neden?
nasýl ?
niye?
...
sorulara cevap köpeklerden gelirse hele
tedavül son zilini çalmýþtýr zaten
sandalet gibi pek havalýdýr filikalarýn!
ama
gemi çoktan suyun altýna yatmýþtýr
ya da ihtimal son çýrpýnýþlarýndadýr...!
suç, hani hep saklanmaya meyillidir ya
suçlu da arýnmaya...
ürkek, korkulu garip bir torbaya dönüþür us
hep astarý çekmiþ olur bu yüzden!
neden rüzgâr hep saydam yüzleri sever!
neden hep yalnýz gemiler daha çok zarar görür
kendinden çýkanlar hariç tüm nefesler
düþman görünür ,acýmasýzdýr
nazar el sallar bâkir camlardan
lâkin açamazsýn...!
gece...
paralel kontak vakti yýldýzlarla
iletmez akýmý rüyalar
ondan
en iyi iletiþim uyumamaktýr
beklersin
baykuþlar martýlarla nöbet deðiþtirene dek
umulur ki;
gece donunu indirecek de
belki paratlý sabah umudunu üzerine iþeyecek
en berbat þey de
umuda dair o umutsuzluðu hem de ütüsüz giyinmek ...!
sabah...
iþte
bir kere daha
eski Romalýlar gibi çarþafa dolanýk uyanmak
aðdaya gelmez bir suratla son sürat bir küfür aynaya
nasýrýna acýmadan son vites bir tekme daha hâlâ kýramadýðýn kapýya
ajanslar yine abartarak haberler üfleyecek
kimin eli kimin cebinde yarým þehvet
az sonra ,
biraz sonra ,
hemen þimdi...
iþte
alnýnýn matemi gibi eðri yazýlmýþ günler
trendi ve i mgelemi sana hiç deðmeyecek o hayat treni
katarla âdet savan bugün nasýlsýn? yüzler
önemsiyormuþ sekmeli ilgilenir gibi muhabbetler...
iþte;
bir sonraki baykuþ seromonisine dek hep böyle geçip gidecek
ve
bir tek senin önemlerine asýlý duran
kimsenin bilmediði o acý çengel
yine bir þiþenin mantarýndan süzülecek;
o bayan kuþ bugün de gelmeyecek...!
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.