Kazýnmýyor bakýslarým duvarlardan..
izleri acýtýyor..
Zamanla birlikte geriye alýyorum kendimi..
Gece tüm karanlýgýyla gelirken üstüme üstüme,
Rayýmý asýndýrýyor hüznün sularý..
ilk günaha ve son davete akýyorum sanki..
Sabýr tesbihlerine tas oluyorum boncuk boncuk acýyla..
Sacaklarýmdan yenilgiler süzülüyor..
Yýllarýn degil ahlarýn eskittigi damýmdan ölüm sýzýyor bedenime...
Rüzgar güllerine takýlýyor bir bir umutlarým..
Her savrulusunda parcalanýyorlar..
Sahipsiz bir mezara düstü tenim..
Bir sairin kalemine düsüyor hüznüm yazýlýyorum..
VE...!!
Sayfa sayfa ölüyorum..
Kaslarým catýlýyor yasanmamýslýklara..
Yalýn ayak alev toplarý tasýyorum sýrtýmda,kara kýslara...
Her hücremde binlerce intihar büyüyor..
Can cekisiyor "O"’nun varlýgý icimde..
Ayagým hüzne takýlýyor...
Düsüyorum..
Yok yok,AGLAMIYORUM...
Masalýmýn tozu kactý gözlerime..
Silmeye vakit bulamamýstým vaktiyle...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.