Bir yel esti, Senden bana ötürü.. Ýlk önce serinletti
Hani bi keyif verir ya insana.. Ýþte öylesine Huzur verdi..
Hafif bi meltem sanmýþtým ilk önce, Ferahladým yüreðinle.
Oysa nerden bilebilirdim ki Bi kasýrga uðramýþ savruk kalbime..
Estikçe esti, Savurdukça savurdu.. Ve ben bilerek savruldum belkide. Her kasýrga gibi sende baþka ülkelere gittin Ve ben öylece kalakaldým saklandýðým köþede..
Tekrar dönüp uðradýðýnda anladým ki, Hata ne bende ne de sende..
Sadece senin yüreðin göçebe..
Sosyal Medyada Paylaşın:
melis yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.