Yaralý kýrýk bir kalbim var,her yaným yara,
Acýyor,kanýyor yüreðim derin bir yara.
Bir vefasýz yýktý da hayallerim bitirdi,
Yürekten yaralýyým,hüzün yazarým hüzün...
Ümidim yok artýk,gelecekten yarýndan,
Yýkýldý hayallerim yok oldular tümünden.
Diktiðim filizlerim kurudular kökünden,
Yürekten yaralýyým,hüzün yazarým hüzün...
Kurudu yapraklarým,tomurcuklarý soldu,
Yok oldu umutlarým,yolum labirent oldu.
Dert içimde dað gibi,doldukça doldu,
Yürekten yaralýyým,hüzün yazarým hüzün...
En zehirli yýlanlar,zehir saçar dünyama,
En zayýf zamanýmda zehir saldý kanýma,
Teselli etmez beni otað kursa baðrýma.
Yürekten yaralýyým,hüzün yazarým hüzün...
Görmedim mutluluðu ne hayalde ne düþte,
Acýmadý zalim YAR düþürdü dilden,dile
Gülmek nasip deðilmiþ,bak çektðim hep çile.
Yürekten yaralýyým,hüzün yazarým hüzün...
DURAK’ým böyle imiþ,alýn yazgýn,kaderin,
Gidenler geri gelmez,boþuna beklediðin.
Gülmeyecek bu sevda,artýk biterse bitsin,
Yürekten yaralýyým,hüzün yazarým hüzün...
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.