BİR EVLAT / BİR BABA / BİR ÖLÜM / ŞİİR

Bir evlat bir yangýn içinde þimdi
Bir baba bir ölüm yudumladý ah
Evlat mý, baba mý, bu ölen kimdi
Kim ahret yolunu adýmladý ah

Bir yuva, bir hüzün, bir ince elem
Bir dudak efkârý içti ansýzýn
Gök çöktü vakitsiz, yer yarýldý hem
Bir hicran vurup da geçti ansýzýn

Bir bakýþ, bir bakýþ, sanki buz daðý
Bir sükût, naralar atarcasýna
Feryadýn yeniden coþtu ýrmaðý
Bir ömrü önüne katarcasýna

Bir ölüm, bir ölüm, mavi bir ölüm
Bir sancý içimde, siyah bir sancý
Eskimez, yýpranmaz, kavî bir ölüm
Ölüm en tanýdýk, ölüm yabancý

Bir þiir, yitesi, hayýn bir þiir
Matemler iþlenir kelimelerden
Sen ölüm, senin de payýn bir þiir
Dönen yok ah senin geldiðin yerden

Bir evlat, bir baba, bir ölüm, þiir
Bir þiir, bir ölüm, bir baba, evlat
Ýçimde karanlýk, tenimde zifir
Ve feryat ve feryat nafile feryat



Sosyal Medyada Paylaşın: