Asýldýgým ip azberimi parcaladý...
Süpheli bir isyan koptu derinden..
Katili mechul bir cinayet daha..
Susmalarýn gölgesinde bir cýglýk saha kalktý yine..
Bir damla gözyasý bulastý köhne sandalýmýn,kýrýk küregine..
Yol almak zamaný gelmisti yine..
Dizlerimin dermaný yoktu..
Yollar titrekligimin tek sahidiydi..
Ellerim takatsiz..
Her yalvarýsta bir damla kanýmý düsürüyordum topraga..
Zerre zerre bosalýyor,kan kusuyordum hayata..
Bütün taslara mýzrap gibi acý bulasmýstý sanki..
Ayaklarým kanrevan..
Dizlerimin üzerine düstüm..
Cocukkenki gibi dizimin acýsana degil,özümün sancýsýna agladým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.