kibrit çöpleri

renkli kibrit çöpleriydi
yüreðinde yanan
çöplerden yoldu karanlýklar
ýraksamalara...


diþbudak aðacýnýn
sarý çiçeklerine tutuldu yýldýzlar
ýþýl ýþýl
ýslak sabahlara uyanan,
karatavuklar kondu
dal uçlarýna..

baharda yeni sürgündü
aþk
dili tutulan
eli ermeyen
yoklanan
yorulan
bir yolcu..

ayaklarýyla uyandý güne
yollara düþtü ilk ýþýklarla.
bir kara üzüm salkýmýydý hüzün..
tadý kekremsi.

gözleri geride kaldý
arý çiçek arar gibi aradý.
düþlerini süsleyen yýldýzlarý.
üþüdü
titredi
yalýnayak koþtu
gözlerinin düþtüðü yere..


uzadý
uzadý..
günde çeliþkiler
yoksul bakýþlarda kýsýrlaþtý.

dingin
tutarsýz
kararsýzdý yalýnlaþan sözcükler
dil uçlarýndan düþtü
karanlýklara..



17/09/2010
ödemiþ






Sosyal Medyada Paylaşın: