Kýsa kalan yaþayamadýðým dünyam da
Ölümün soðukluðu dolaþýrken etrafýmda
Çocuksu burukluðum gelir aklýma
Özledim annemi.....
Özledim babamý.....
Çocukluðumu geri verin bana
Hani nerede,hangi anýlarda saklý
Bir bez bebeðim vardý her yaný çaput kaplý
Düðmeden gözleri
Orlondan saçlarý vardý
Çatallý tahtadan dý bacaklarý
Gülerdi yüzüme ben güldüðüm de
Boynunu bükerdi gözlerimde yaþ gördüðünde
Bilirmisin...
Sýrdaþým ,dostum oldu
Öksüz kaldýðým günlerde dert ortaðým
Gece olunca baþ ucumda
Uykuya yenik düþtüðünde gözlerim
Nöbettey di sanki yanýmda
Çocukluðumu geri verin bana
Korkuyorum bu yalan dünyadan
Sevgisiz di büyümelerim
Sille tokat yediðim zor günlerim
Siz deðilmisiniz hayata küstüren yine
Mutluluða hasret býrakan
Karanlýðý içimde yaþattýran
Korkuyorum hiç yerine suçlanmaktan
Çevirilen entrikalar,kasýrgalardan
Ürktüm büyümekten,
Vazgeçtim büyüklükten
Hani çocukluðum,masum gülüþlerim hani nerde?
Ve þimdi keþke dönebilsem o yýllara diye iç geçirirken diyorum ki; hadi çocukluðumu geri verin bana....
YAZAN:KADER OYUNCUSU
17/09/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.