O kadar zor ki dimdik kalmak.. Ama ben baþarýyorum..Baþarmak zorundayým.. Hayatýnda kaç yýldýz varsa hepsi ayný anda batýyor.. Kurtarmaya çalýþsanda onlar kurtulmak istemiyorlar.. Elinden hiçbir þey gelmiyor..
Aynada gözlerinin derinini bulup baþlýyorsun mýrýldanmaya.. "Her þey her zamanki gibi düzelecek..Koca bir gök yaratacaksýn yine.. Ýçinde seni parlatan yýldýzlar olacak.. Yine gülüþün güneþi üzerine çekecek ve zamnbaklar da yaþamý hissedecek..."
Gerçekten zor nefes almak ruhunu yitirmiþken.. Fakat benliðine ihtiyacý olan hayallerin ve umutlarýn varsa Nefes sen olursun,ruhta.. Ayakta kalmaya ihtiyacýn vardýr çünkü..! Dünyandaki çýnarlarý da ayakta tutmaya ihtiyacýn vardýr !
Sosyal Medyada Paylaşın:
...Papatya... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.