G İ D İ Y O R U M
Gidiyorum, dert etme! Erim erim erime!
Sanma sendeki âha, yakýlýp gidiyorum!
Terin biliþ olmadý, karýþmadý terime;
Sanma kuru eyvâha, yýkýlýp gidiyorum!
Aþktan kopan þu aysberg içimize oldu yük;
Yormadým kütlesini hangimizde en büyük!
Dalganýn kaynaðýný varsayarak kuru yük;
Ufkumdaki agâha, takýlýp gidiyorum.
Gidiþim kaçýþ deðil: Kutsal bir müdâfaa.
Seve seve çekilir bu uðurda her cefâ.
Ýçinin kaynadýðý þelâleye son defa;
Gönlündeki semaha, dökülüp gidiyorum.
Doðrunun düþürdüðü, yolda tutuþan o nur
Ve vicdân rehberiyle gerçek rota bulunur.
Ýrâdemin üstünde bayraðým olsun onur!
Nefsimdeki tamaha, dikilip gidiyorum.
Gerekirse zorlayýp benliðimden çýkarak;
Ben ise zayýf halka ardýmda býrakarak;
Güne, gündüze deðil; kör geceye akarak!
Mâtemdeki siyaha, sökülüp gidiyorum!
Çok düþündüm, yolu yok! Çareler düðüm düðüm!
Düðümleri çözdükçe, çoðalacak kördüðüm!
Seni boþa sormuþum, ta ilk baþta gördüðüm;
Gönlümdeki dergâha, çekilip gidiyorum.
Ne kýrgýným yazgýma ne yarýnlara dargýn;
Umutlarýn kapýsý belki bu tuhaf sürgün.
Saâdet mi? Vuslat mý? Kim bilir belki bir gün?
Dualarla Allah’a, ekilip gidiyorum…
30-04-2010 18.11
03-05-2010 14.15
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.