GELMEDİN
Her gün sabah ayný saatte arýyorum,
Hâlâ gözlerim yollarda kaldý, gelmedin.
Ama bir gün geleceðini biliyorum,
Güzel hayalin karþý kýyýda, gelmedin.
Ömür boyu yolunu gönülden beklerim,
Geleceðini biliyorum, ümitliyim.
Dolanma gölün kýyýsýný, el veririm,
Hep nöbetlerimde donup kaldým, gelmedin.
Ýnat etme n’olur, nazlanmaya son ver de,
Gel artýk, derman kalmadý, dizde ve serde,
Seni affetmezsem, hesap zor olur mahþerde,
Canýma can katacak, ruhunla, gelmedin.
Bir deðil bin ömrü sana feda ederim,
Ýstersen yaþarken cehenneme girerim,
Sevdamý, Ferhat-Þirin yaþamadý, benim,
Göl üstünden gelmeni bekledim, gelmedin.
Mahþere kadar bu nöbete geleceðim,
Aþkýma cevap vermesen de, seveceðim,
Ben Mecnun misali tarihe geçeceðim,
Ateþimin közleri söndü, sen gelmedin.
22/09/2005
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.