Hani bir söz vardýr sevgili....
Tabirim caiz degil,numunem yok,sende kalsýn aslým...
Varlýgýnýn karsýsýnda "hüzün" yazýyor her tarifte..
Ben Her gece seni yasarken,
Sen tek gecede demir parmaklýklar arkasýna hapsettin beni..
icimi her cekisimde,sen dolardýn icime..
Sana kapatýrdým her daim gözlerimi..
Cocukca,bayram heyecaný gibi yasardým gelislerinii..
Sayende cok büyüdüm..
Artýk sekerler mutlu etmiyor beni..
Ayak uclarýma titremeler giriyor can alýcý gibii..
Ölüm daveti misali..
Biliyormusun hicte üsümüyorum..
Galiba sensizlik ölümdü..
icimin cýglýgýný duyuyorum..
Sana ac,sensizlige doyuyorum..
Sen habersizdin...
Diyorum "eyy güness" bir günde güne olma eþ..
Ve "O" mahkum kalsýn gece sayýklamalarýmda..
isyanlar sarýyor dilimi,küfür gibi dilimde acýnýn tarifi..
Müstakildi bu "ACI"..
Bak ben ayakta öldüm,bittimi dersin sancýsý??
Yoksa yeni köklermi saldý sah damarýmdan...??
Parcalanýyor sanki damarlarým..
ilmek ilmek örümcek gibi ag veriyor hüzün icimde..
Agýn ortasýnda kalýyor yüregim..
Kim tutabilir??
Tutki, tuttu birisi..
Kim basedebilir icimdeki illetle??
Basým halsiz düstü..
Secdeye varýr gibiyimm...
Satýrlarýn sonunda yine ben "ÖLÜR GÝBÝYÝM"..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.