GÜNEŞİN ÇOCUKLARI

GÜNEÞÝN ÇOCUKLARI

Güneþin emzirdiði çocuklardýk biz .
Geceleri gökten toplayýp yýldýz,
Koyup cebimize misket misali ,
Oynardýk gün boyu deliler gibi .

Kapýmýz açýktý sonuna kadar .
Dostluða ,sevgiye ve kardeþliðe .
Yüz vermezdik yalana kalleþliðe ,
Boy atardýk dimdik serviler gibi …

Yataðýmýz þilte, yastýk sertse de
Vicdanýmýz temiz pamuk gibiydi.
Uyurduk deliksiz gece inince,
Karný tok, sýrtý pek bebek misali …


Bugün kimi kýrdýk üzdük demeden ,
Kimseden bir çýkar, pay beklemeden ,
Zemzem suyu içip haram yemeden ,
Yaþardýk hayatý pür neþe ile …

Aynalara dosttuk kýrana düþman ,
Gülünce yüzünde güller açýþan,
Öyle bir nesildik mutluluk saçan ,
Barýþýktýk sazla kemençe ile …

Kim çaldý yaþama sevincimizi ,
Kim çevirdi gamlý baykuþa bizi ,
Sol yanýmýzdaki o cevahiri ,
Çalýp yerden yere vuranlar kim di ?

Dikilsin heykeli tüm þehirlere .
Ýhanetin, kötülüðün kavganýn .
Tükürsün yüzüne gelip geçen de ,
Tüneðine dönsün uçan kuþlarýn …

MELAHAT ÇETÝNKAYA .

Sosyal Medyada Paylaşın: