balçýk bir karanlýðýn kristal yaþam göledinde büküm satýr arþýnlar bir yaþam baðýþlar
çýldýrmýþ koþuyor zaman uzaklaþarak yelesine tutunmuþ kopmak istemiyor insan yine de yaþamaktan
üzenlik kargýþlýya mý kalacak... sanýyorsun ben zannetmiyorum
mavi yüzeyine açýlýrken görkem yürekte bir bak zamanýn arkasýndan göz çukurlarýna tarihin kanayan sinede mastar bir gergef diker ömrüne bazinon aþklar param parça aynalarda daðýlmýþ yüzlerdir yaþam iki yüzler, üçyüzler, beþyüzler...
muhakkak ince çizgi bir dizgiden icar akar sünepe dostluklar dostluklar dozajda tek ünite yaþayamasan da ... geçiþ bendinde pinekler
Basmahane garýnda gece 03.10 da þömine gözlerinde rüzgarýn Ýzmir alevlenmekte ahuzar aþklar biriktirmektedir bir keman sesi bir damla göz yaþý ve ismini hatýrlamadýðým Ýtalyanca bir ezgi izgin bir ray sesi doðu ekspresinin kulaktan kulaða iliþir ben miskin bir bankta ayyaþ gecenin potpuri sesinde vakitlemiþ kulak çýnlamasýnda incinmiþ bir yürekleyim... sen neredesin ey yarim hatýrým kýrýk bir sokak lambasýnda asýlý kaldý akansa yine benim sensizlikteki
‘beni öldürme sensiz akan ile gönlüme’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin ÇAĞLAYAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.