EY SEVDİĞİM DUY SESİMİ
Sensizliði anlatmak zor be gülüm,
Ölüm bile sensizlik,kadar acý deðil,
Geceleri düþlerimdeki sensizlik,
Yataðýma yattýðýmdaki yokluðun,
Sensizlik öldürüyor be gülüm...
Sabahlar olmuyor,kývranýyorum acýlar içinde,
Her gece,ayný düþler, ayný acýlar,
Sabahlar olmuyor,acýlarým dinmiyor,
Sensizlik bu kadar acý ve öldürüyor,
Sense yoksun yanýmda,çýldýrýyorum...
Odamýn karanlýðýnda sevgimi seni,
Duygularýmý haykýrmak istiyorum,
Kelimeler düðümleniyor,boðazýma,
Seni seviyorum,ama çok seviyorum,
Diyemeden hýçkýrýklarla boðuluyorum...
Kurþun gibi saplanmýþsýn kalbime,
Ne yaptýmsa çýkaramadým seni oradan,
Çýkardým kurþunu ama izi kaldý kalbimde,
Senin gibi oda yüreðimde kaldý,
Ýþte sensizlik ölmektende acý be gülüm...
Ne yaptýmsa unutamadým,
Duy bu sesimi,haykýrýþlarýmý,
Bir alo, bir selam için ölmeye deðer...
Deðer,sana canýmý, hayatýmý vereyim...
Vereyim begülüm,vereyim,
Ölmek iþte böyle birþey olsa gerek...
Musa çaðlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.