ALAMUT KALESİ
Kýrýk hayallerim dimdik karþýmda
ucuca baðlanmýþ dertler, býrakmýyor yakamý
gönül ipim hep çürük
aþklar örüyorum elcaðýzýmla,umutsuzluklar dokuyorum
her ah çekiþimde, ömrümden bir ilmek kaçýyor
dilimin ucunda adýn
çýkmýyor saklandýðý yerden
biz bu aþka hiç baþlamamýþtýk
hiç yoktuk,sanki
bir tek rüzgar esse yarendi ,o saate bana
onlarda susuyor sensizlikte
hafif,hafif yüzümden gülüþler alýp gidiyor
nasýl da yanýyor caným ,bir bilebilsen
sesimi çýkaramadým kalabalýðýn göðüs kafesinde
uðultusu duyulur belki denizler ötesinden
deli kurþunlar gibi sýyýrýp geçiyorum insanlarý
Alamut Kalesi’nde buldum kendimi
merdivenlerin de eski aþklarýn izleri duruyordu
yüz sürdüm izlerine
soluk,soluðayým
buzlar büyüyor yüreðimin gölgesinde
üþüyorum, umutlarýmýn kalýn urbalarýndan sýyrýlamadýkça
kimsecikler anlamadý sýcak çaylarý ben yudumlarken
içimde kopan fýrtýnayý
oysa
aþklarýn gizli bahçesi Taksimdi burasý
kimi zaman nevruz ateþleri yakýlmýþ yüreklerde
ihanetin týrpaný ile karanfiller de biçilmiþti
gözümün dokunduðu her bir yeri
karýnca yuvasý gibi,didik aradým durdum
kaybedilmiþ aþklarýn,hep masum yüzlerini
gördüm ve anladým ki;
ne kadar yabancýymýþ ben bu kente
telaþla hazýrlandým koca günün ziyafetine
beklenen konuk sanmýþým kentin göbeðinde kendimi
hangi banka sýrtýmý dayasam;
korkunç hayal gücüme
metre metre yalnýzlýk biçiyorum
yokluðun da tez elden sarýyor etrafýmý
sanki bir çýðlýk hýçkýrýðým
Alamut Kalesi’nde
aþkým sen nerdesin
hangi gönül kahvesinde
hasretimi yudumluyorsun gözlerini kapatarak
gel, gel de gör þu halimi Taksimde
ayrýlýk kokmasýn caddeler sokaklar
sevda pazarýnda ucuz tezgahlar olmak istemiyor caným
ne dersin ha!
gelecek misin?
özlemlerimin çýplak ayak izlerine basa, basa
gelecek misin?can...........
ZARALICAN.16-09-2010
ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.