Duy sesimi!

Nerdeyim
Nasýl bir hal içindeyim
Sanki berduþ bir zadeyim, evet, bir hal fakiriyim
Konuþmaz dilim, fersizdir gözlerim, anla artýk kime ne söylerim



Esir ediyor
Kýskançlýk kanýmý emiyor
Zihnim sanki kan revan içinde feryadýyla inliyor
Býrak yakamý, candan bezdiren zannýný, yarabbi dedirten vicdaný bilmiyor



Bir aslandým
Sanki uysal bir kedi olmak için izdivaç yaptým
Okumayan, muhakeme yapmayan, ne dereleri hak sayaný ne yapmalýydým
Biran çaresizliðe sýðýndým, ne yapacaðýmý þaþýrdým, bir nisa ile diþliliði ayýrdým



Sessiz kaldým
El pençe durup gözlerinde arandým
Zihninin arka duvarlarýnda mahkum olan umudun çehresine baktým
Arlandým, insan olmak nasip iþiymiþ þimdi kandým, nefes almak deðilmiþ anladým



Yazma diyorsun
Hiç okumadan yargýlayýp fýrlatýyorsun
Sevdalýlarýn var diyorsun, ecir ve ihsanýn ne olduðunu hiç düþünmüyorsun
Billahi boðuyorsun, bir hal býrakmýyorsun,insaný kul olsa da çileden çýkartýyorsun




Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: