buruklugun kalmýþ içimde
sesin gitmiþ bilememiþim
görmek istememiþim kýrýldgým anýlarý
aslýnda ne cok kýrgýnlýgým var ta derinde
tek bir sözünle yaralarken bütün bedenimi sen
hiçbirþey olmamýs gibi kanrevan içinde yoluma devam ettim ben
acýttýn yaktýn bazende yýktýn beni
öyle güzel anýlarýmý öyle kabuslar kapladýki
sen gözlerini kapatýn ve görmedin hiç birini
tek bir bakýþýn acýttý canýmý
bazen sýgýntý
bazen sevgiliydim
evet ben sevdim sevdigimden bütün tahammülerim
sabretim sevgilim
sen hergün parcalarken derimin altýndan etimi
ben sabrettim
þimdi gecti acýlarým yakmýyorsun canýmý eskisi gibi
ama hatýrladýkca ...
alev düþerse avuclarýna yanar ya benimde içime düþüyor ateþi
yakýyor bedeni kavuruyor kalbimi
unut desen unutulmaz
aþkýndan unutmus rolü yapsamda
hep mutlu gözüküp aglamasamda
unutmadým hiçbirini
gözlerinde sýgýntýyken ben
sen gözlerimde ýþýktýn
ellerinde sogukken ben
ellerin ellerimin aleviydi
bedeninde cansýzken ben
her zeremde çiçek olmuþtun sen
unut desende unutulmaz
ne yangýným nede .... neyse....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.