GÖNÜL(1)
Ömür tükeniyor mutluluk yarým.
Ben dünden habersiz yarýnsa benden,
Nasýl bozulmasýn moral ayarým.
Az mý acý çektim ey gönül senden.
Ecel önümde ben peþinde zaðar,
Gözden akan yaþlar sineme yaðar.
Acýyý elemi tepeme yýðar.
Az mý acý çektim ey gönül senden.
Karanlýk gece de daralýr nefes.
Beden ihtiyarlar tükenir heves.
Kurtuluþ ölümse, ölüm mukaddes,
Az mý acý çektim ey gönül senden.
Gerçeði býrakýp hayale daldýn.
Bütün gençliðimi elimden aldýn.
Herkes uzaklaþtý, bak yalnýz kaldýn.
Az mý acý çektim ey gönül senden.
Artýk ne umudum, ne hayalim var.
Çaldým kapýlarý, kapýlar duvar.
En sevdiðim insan yanýndan kovar.
Az mý acý çektim ey gönül senden.
02/12/2004 Yaþar TAÞKESEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.