Çocukluğumdaki BAYRAMLARI Özledim

Yataðýmýn baþ ucunda duran elbisemi
Yastýðýmýn altýndaki sakladýðým mendilimi
Bakýp bakýp koyduðum terliklerimi
BenÇocukluðumdaki Bayramlarý özledim

Marka yoktu elbisemizi Annem dikerdi
Bir çift ayakkabý ve mendil memnun ederdi
Bayram denince gözlerimin içi gülerdi
Ben Çocukluðumdaki Bayramlarý özledim



Bayramda insanlar tatile gitmezdi
Hýsýmý akrabayý ziyaret ederdi
Sofra kurulur gelen giden yerdi içerdi
Ben Çocukluðumdaki Bayramlarý özledim

Sýrtýmýz sývazlanýr saçýmýz okþanýrdý
Hayýr dualar alýnýr güne öyle baþlanýrdý
Misafirden kaçýlmaz odaya saklanýlmazdý
Ben Çocukluðumdaki Bayramlarý özledim

Bayram kutlamaya yedi mahalle gelirdi
Büyükler nasihat eder herkez dinlerdi
Örfler adettler silindi yokolup gitti
Ben Çocukluðumdaki Bayramlarý özledim

O eski Bayramlardan eser kalmadý þimdi
Ne sofralar kuruldu ne çaylar içildi
Ýkram edilen sütlaçlar geri çevrildi
Ben Çocukluðumdaki Bayramlarý özledim


Gurbete Bayram gelen giden çok olmadý
Doldurduðum þeker tasý bile boþalmadý
Kapýdan Bayram kutlandý oturan olmadý
Ben Çocukluðumdaki Bayramlarý özledim


Zerniþan Aydoðan ERZURUM...14 EYLÜL..2010
















Sosyal Medyada Paylaşın: