Bazen düsünür insan nerde ne zaman Bir vebalin günahini islemis Islemis´te simdi agir bir ceza´ya Kendini ama yalniz kendini mahkum etmis Oysa bilir insan nerde ne zaman Basina geldiginde bela´nin, aci´nin en yaman hali, Gecmiste, belki dünde belki evvelki zaman´da Bir günah isledi, en kuytularda serden gizli Ne cesur´du ozamanlar, ne hoyrat, ne piskin idi Bol keseden savurdu hayati, deli deli, giden gitti, ömür tükendi Ve en sonunda kendini ama yalniz kendini mahkum etti Nasilki bugün hersey bitti…
Sosyal Medyada Paylaşın:
zehra* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.