Çocukluğumuzun Kanatsız Kuşları
Çocukluðumuzun kanatsýz kuþlarýydý yolculuklar
Ana kucaðýnda, yolculuklarýn alfabesindeydik
Oyunun okulunda, büyümenin taze yolunda
Büyük evlerin, küçük çocuklarýydýk
Rüzgarýn ýslýðýyla toplanýrdýk, deniz bahçemize
Flamenko gecelerine çökerdik, gitarýn gölgesindeydik
Tren istasyonunda, kemiklerimizden iz
Kenetlenmiþtik, hayallerimizin tarifsiz peþindeydik
Aðaçlardan sarkan bulutlara, ayak ucundaydýk
Yollarýn film þeridinde, köy kokulu kadýnlarý arardýk
Þalvarlarýndan topladýklarý, çiçekleri sayardýk
Aile babalarýný mesailerinde bulurduk
Yürekleri ile bilekleri arasýnda gidip gelen
Bir tramvay þarkýsýný, birlikte okurduk
Ninem’in gurbet postasýndan dökülenlere bayýlýrdýk
Yüreðinin motiflerinden, sandýklar yapardýk
Çocukluðumuzun kanatsýz kuþlarýydý yolculuklar.
Ahmet Uruk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.