--HAYATIMI MAHVETTİN--

--Dolu dizgin baþlayan,bir aþk hikayesinin,
hazin sonu..!!!--


Her þey çok güzel baþlamýþtý,
Ya da ben öyle zannediyordum,
Öyle kaptýrdým ki kendimi
Aþk gözümü köretmiþ
Göremedim...

Hiç art niyetim olmadan
Sevdim seni...
Seninde vefasýz olacaðýný,
Aklýmýn ucundan bile geçirmedim.
Bana bir bakýþýnla,kalbim yerinden,
Fýrlayacak gibi oluyordu.
Bir sözüne bakardým senin,
Dostlarým bu kadar sevme
Bir gün gider demiþlerdi!
Hiç umursamadým,
Ben seviyordum ya,
Sorun olmaz diyordum.
Senin de sevdiðini zannetmiþtim
Ama öyle deðilmiþ yanýlmýþým,
Sevmemiþsin...

Hayatýma öyle bir girdin,
Öyle bir çýktýn ki,
Neye uðrdýðýmý þaþýrdým!
Benimle sonsuza dek,
Birlikte olurmusun dediðin gün,
Hayatýmýn en mutlu günüydü.
Bu aþk bitti dediðin gün ise
Nefesim kesildi!!!
O günden sonra hep,
Karanlýklarda kaybolur oldum.

Gittin gideli,
Senden geriye kalan,kýrýk bir kalp,
Ve güneþ doðmuyor artýk sabahlarýma
Gecelerde yýldýzlarýný,
Saklýyor benden,
Gökyüzü mavi olur ya
Beni sensizliðe
Terk edip gittiðin günden beri
Gökyüzüde karanlýða bürünüyor...
Yokluðun deprem oldu bana,
Enkazlardayým...

Beni yaralayan,
Bu aþkta...
Ben gerçek,sen yalanmýþsýn.
Hayatýmý Mahvettin...
Kahretsin ki hayat bu iþte,
Yaþamak için bir neden ararken,
Ölmek için buluyorsun...

FATMA MELEK DAÐBAÞI
13/09/2010

Sosyal Medyada Paylaşın: