gel; bana bir öykü baðýþla; adýnla baþlasýn. tutuþurken italik paragraf baþlarý, nefesim kesilsin. gel; yapabilirim, inan becerebilirim ölmeyi. yaðmur baþlýyor, üstüm baþým sen kokuyor. þimdi hepten kirletecek beni, þimdi kokun sýyrýlacak tenimden. durumum vahim dün kopuðun biri bir taksiciyi vurmuþ alayý grevde iskelelerde vapur yok saatim durmuþ gidecek hiç bir yerim yok parmak izlerin siliniyor dudaklarýmdan çabuk gel
bana bir öykü baðýþla adýnla baþlasýn þehir usulca susarken gözlerin, gözlerime deðsin
bildiðin gibi deðil anladýðýn gibi hiç bana hemen,þimdi bu þehirde geçen otobüste vapurda metroda nerde istersen orada geçen bir öykü baðýþla hazýrým yapabilirim inan becerebilirim son paragrafa kadar nefes alabilmeyi etme gel... Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmızı_siyah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.