Düşek Sancılar

Gözden ýrak zamanlar gibi,
Gözyaþlarý saklý dünümde,
Islak memede çocuk misali,
Avurtlarýmda kýtlýk dualar,
Harcandý hayatýn sermayesi,
Düþek sancýlarda umudum,


Kurþun delmeden teni,
Ellerim çýðlýktý kayarken,
Daraðaçlarýna…


Þaþalý devirler vardý,
Kýrmýzý cilalý pabuçlar,
Ýpek böceðinden elbise,
Güllere karýlmýþtý kokum,


Hoyrat bir Bahçevan sözlüðünde çiçekler,
Kuru dallarýný sermiþlerdi yapraklar önüme,


Eteðinden çekiþen hazanlar gibi,
Ölü ceninler düþürdü Kibele,
Doðurgan yamaçlara…

Sözünü baðladý biri,
Diðeri saçýnýn telini,
Taze gelin dallarýna,
Kurak iklimler gibi,
Susuz çiðler demledi,
Eylül sarnýçlarý…


Söze yiðit insanlar,
Ardýna düþtü karalarýn,
Ne hükmü vardý gururun,
Ne de sancýsý çirkefin,
Söz namus,söz hiçti,
Piç sancýlarda…


Dudu dilli bir üveyik uçuþu gibi,
Göz çapaklarýna oturdu korku,


Sonra!
Bir solukta çýktý nefes,
Akorta düþen kemam gibi,
Gýrtlaðýndan…


13.09.2010

Düþek sancýlarda sarý sýcak zamanlar gizli,
Keþkeler yol baþlarýnda,Anaç kadýnlar emziriyor…





Sosyal Medyada Paylaşın: