Uzak bir matemdir gözlerim, öteye bakan Halim kumsallarda yüreði zavallý pelikan Yaþlarým sel oldu, eteklerime akýttým umman Doymaz mýsýn be güzel
Tek yadigârým kalýr topraða, kemiklerim Isýtmýyor bedenimi kan, kurudu iliklerim Ukbaya yeter mi acep þimdiki sensizliklerim O kadar ýrak mýsýn be güzel
Hasrete daðlatmak istemedim hiç gönlümü Ne fark eder ha sensiz ha kuþlar yemiþ ölümü Kursaða bile ulaþmadan kestin sözümü Cellât mýsýn be güzel
Meylim susmaktan yanaydý hep Yakýþmadý sana, böyle vurmaya ne hacet Kefenimi diktirmek mi en büyük icat Ölüm müsün be güzel
Sen þimdi ha bir taþ ha bir toprak Leyla olsan da artýk, çöllerde açmayacak yaprak Savurdun külümü yellere, yakarak Zülüm müsün be güzel
Sezgin tozlu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
vuslat29 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.