Aşk/ Düş/ Umut/ Veda
Aþk;
titrek sesleniþlerdir sevgiliye,
ne zaman dinler ne de mekan sýnýrsýzdýr ölesiye,
uzaktan bakýþlarýndýr o bit tek yalvarýþa,
senden öte tende gizli uzaklardadýr artýk o sevgili......
Gül..!
Gül ki, gülistanýn olayým,
gül ki, sende açýp bir ömür sende solayým..
sensiz bu ömrü neylesin bu can,
Gel..Gel ki, gecene ay, þafaðýna doðan güneþ olayým..
...
Düþ !
’Nasýl olur bilir misin seni özleyip eriþememek.?
kýyýda öylesine olta atýyorken denize,
Arkamdan usulca yaklaþýp, Omzumu kavrayýþýný düþlemek,
Biraz düþ, Biraz umut, iþte böyle bir þey seni özlemek...’
...
Umut !
güneþ gibi aydýnlýk çocuk, su gibi saf ve berrak..
gökyüzünde dalganan nazlý bir uçurtma..
yüzbinlerce yýldýz minik avuçlarýnda..
sönsün yýldýzlar, artýk çocukça saf umutlarým var...
...
Veda.!
hoþçakal ey sevgili,
ihanetti, yalanlardý bitiren, ölümsüz sandýðým sevgiyi,
kolaysa eðer dönmek, hadi.. koy ortaya koy da göreyim,
içindeki ’sensiz ölürüm’ diyen, þu yalancý yüreði.....
-Aze-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.