ANNEME MEKTUP

Uzaktayým...
bilemediðiniz uzaklarda,
hem hasreti
hem yalnýzlýgý yaþýyorum,
tek baþýmayým kara gurbette.
Beni sezebiliyor,düþüne biliyormusunuz?
Duyabilirmisiniz hýçkýrýklarýmý?
.................
Söylermisin Anne
konuk oluyormuyum rüyalarýnýza,
yýllar geçti,ayrýlýk var aramýzda
çizebiliyor musunuz,þeklimi dimaðýnýzda?
..................
tanýrmýsýnýz beni,
ansýzýn çýksam karþýnýza?
kim bilir,
belki de þaþýrýrsýnýz görünce
kaybettiðim gençliðin getirdiði
saçlarýmdaki aký,
bakýþlarýmdaki; yorgunluðu ve hüznü...
....................
sanmýyorum.
tanýyamazsýnýz Anne
çünki,çünki ben
öyle büyümedim Anne
.....................
Mor güller arasýnda deðildim.
Koþamadým kýrlarda,yaþýtlarým gibi
her çocuðun özlemidir,
kýrlarda uçurtma uçurtmak
benimse hayalim deðil;
kýyýsýndan bile geçmedi bunlar.
......................
Küçücük bir çocukken yüklendi omuzlarýma
hayatýn yükü
ama caymadým,yýkýlmadým
fakat,çocukken koptum
korktum yaþamdan
Ben ölümden korkmadým Anne,
hasretten,yalnýzlýktan korktuðum kadar.
......................
Biliyormusun Anne?
ben özlemi,
baþkalarý gibi geçmiþe duymadým.
Çünki ben,
geçmiþi yaþamadým Anne.




Sosyal Medyada Paylaşın: