Evlerin de kalbi vardýr bilir misiniz? Virane,yýkýk,terkedilmiþ evlerin…
Ne düþünür,terkedilmiþ bir ev? Hiç düþündünüz mü,yanýndan geçip gitmek yerine? Söyleyeyim; Terk edilen bir ev,aðlar! Ne zannettiniz! Tek aðlayan siz deðilsiniz ya… Bir baþýna kalan ev,üzülür, Tahtalarýný gýcýrdatýr, Duman yollar gök yüzüne,
Kaldýrma kafaný boþuna aðabeyciðim,göremezsin…
Peki ya yýkýk,virane bir evse? Bakýn,o zaman durumlar kötü. Yalnýz kalan ev aðlar. Üzülür. Tahtalarýný gýcýrdatýr dedik ya. Böyle evler hemen isyan etmeye baþlar. Önce keser bir kolonunu,yana yatar Ardýndan keser diðer kolonunu, Ýyice topraða doðru sarkar. Baktý olacak gibi deðil, Bir bidon benzini döküp. Kendini yakar!
Yalnýzlýk bu! Ölüme benzemez! Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.