MEĞER TÖVBE GİZLİ ŞİRKMİŞ
Yýpranan aný defterim, satýr/ satýr ibret kokar.
Alýr gider bilincimi, kaderimi ummana sokar.
Satýrlarda mahkum bekler, yýllarca çektiðim ahlar.
Soluk resimlere tutsak, acýsý tükenmiþ vahlar.
Geçmiþteki hatalarým, çaresini bulur muydum.
Acýlarý çekmeseydim, bugünkü ben olur muydum.
Doðru-yanlýþ hangisidir, yaþamasam bilemezdim.
Bu yazgý benim yazgým, istesem de silemezdim.
Yaþadýðým geçmiþ zaman, kesin kader biliyorum.
Hak yazgýmýn kaleminden, son kez özür diliyorum.
Kül iradenin yanýnda, cüz irade n’olacakmýþ.
Tedbirlerde kaderdenmiþ, yazýlanlar olacakmýþ.
Hakk’ýn ezel kitabýnda, her iþi kul iþler imiþ.
Cüz irade dedikleri, kül iradenin cüziymiþ.
Kader sýrrýna erince, rýza denizine yettik,
Meðer tövbe gizli þirkmiþ, tövbeye de tövbe ettik.
Hacý Ali bayram / Konya-Ilgýn / 1993
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.