Son günlerde bu sözler silinmiyor zihnimden,
Ölüm bir son deðildir, baþlamaktýr yeniden,
Gözlerini açmaktýr daha farklý bir yaþama,
Orada baþlamaktýr bambaþka bir hayata...
Öyleyse nedendir bizdeki bu karamsarlýklar?
Yeni bir hayata baþlarken nedendir bu yaslar?
Yýllar önce Mevlana söylemiþ doðru olaný bence,
Ölüm düðün günüdür, üzülmemeli merasimde...
Dünyaya geldik bir kere, alýþacaðýz bunlara,
Ölmek yok olmak deðildir, özlemektir aslýnda,
Giden uzaklaþýyor, yeniden buluþmak var mýdýr?
Kurulan terazide büsbütün ayrýlmak da vardýr...
Ölmek ayrýlmaktýr, uzaklaþmaktýr sevdiðinden,
Ödülü varsa eðer görüþmek de vardýr yeniden,
Yönümüz nereye doðruysa sevdiðimiz de orada,
Onlarla birlikteyiz, ayrýlmak yoktur bize aslýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.