Aþkýn suretini hat gibi yazan sen miydin yüreðimde? Yoksa hüznü duvar duvar içimde katmerleþtiren? Kan revan içinde býrakan sen miydin uykularýmýn en koyu zamanlarýný? Akýl denen cevherde tek kelimeye yer býrakmayan? Dünle bugün arasýnda milyonlarca fark arayan ben; Sana suskunluðumda daraðacý kadar kimsesiz deðil miydim? Umursamaz tavrýyla yaralayan,uzak düþüren ,tebessümden dahi vazgeçiren Sen deðil miydin? Þimdi göreceklerinin de,yaþayacaklarýnýn da sebebi sensin o halde… Gecenin katran karalýðýnda, sokak lambalarýný tanýdýk edinip yazýyorum bu satýrlarý… Durma! Oku,bitir bir an önce… Bitir ki tüm söylediklerim þöyle bir geçip gitsin aklýndan Ve devam et hayatýna... Birden esip sabah mahmurluðuyla yazdým kabul et hepsini… Kýzdýðým,kýrýldýðým günleri topladým bu sabah Ve döktüm annemin avuçlarýna… Kalan umutlarýmý da demir bir kutuya koyup sýkýca kilitledim… Evde bulunsun Belki lazým olur… Eski suskunluðuma geri dönüyorum… Böyle biline…
Sosyal Medyada Paylaşın:
EMPIRIST Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.