Rutubet Tutmuş Pişmanlıklar

Çikolatasýnýn erimesine hasret ellerinde
Adýmlarýnýn küçüklüðüne gülümsüyor
Perde aralýðý kadar gizli sýrlarýyla
Ekmeðin kokusuna
Köþesinden kopararak teþekkür ediyor küçük...


Kana kana içiyor toprak yaðmuru
Ümitleniyor
Çamurlu týrnaklarýný sýkýþtýrýyor avucunda
Seyrek saçlarý
Rüzgarý taþýyamýyor daha fazla...

Ölü süzülmelerini izlemekten býkmýþ
Belki
Bu yarý çýplak diyarlarýn sonu gelir diye
Süt beyaz köpükten hayaller kuruyor

Üzgün...

Her ýslak topraðýn önünde
Kendini filizlenmeye feda etmek için
Eðiyor masum baþýný...

Bayat bir kýrýntýsý olmaya çalýþýrken zamanýn
Fark ediyor ki
Yaþamak
Cin çarpmýþ düþlerin
Belki de tersten okumasý
Hayatý...



Nurhan Ulukan


Sosyal Medyada Paylaşın:

_nrhn_ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İNSANA SUSAYAN BİR ŞEHRİN YAKARIŞI Hezeyanlar Gölgeliyor Ruhu Dişi Günahın Saçakları Rutubet Tutmuş Pişmanlıklar ECDAT Kaldırımların Sessiz Sahipleri