EYLÜL

mevsim artýk sonbahar
telaþla akýp gidiyor zaman
yere düþen sarý yapraklar
topraða kavuþmak sevdasýnda
sokaklar ýsýsýz caddeler ýslak
kollarýný hasrete açmýþ toprak

son kuþlar sýðýnýyor aðaçlara
son kez sarýlmak için çýplak dallara
son haykýrýþ göklere çýkan bu nida
kim bilir belki de yapýlan son veda

yine içimi yakýyor çileli sonbahar
saðanak bir yaðmur düþüyor
kentin sokaklarýna
yine sensiz eylül akþamlarý
yine ýssýz kimsesiz yollar

hüzün sarýyor etrafý
yüzüme vuran bu rüzgar da neyin nesi
yanýbaþýmda
benimle yürüyen
düþen yapraklarýn ýssýz sesi
ardýmda kalanlar
ardýnda kaldýklarým düþüyor hatýrýma
gögüs kafesimi
çatlatan bir aðrý sarýyor
sýrtýmda
hazan mevsiminin ýlýk esintisi

içimden göçmen kuþlar uçuþuyor
yalnýzlýk esvabýný giyinirken eylül


06.09.2010
ferhan erdoðan


Sosyal Medyada Paylaşın: