Arkadaþ sana yok geçmiþi soran,
Eskileri býrak, sayfayý çevir.
Kurt maskara oldu deðiþti devran,
Aslaný kediye boðduran devir.
Þaklaban sanatçý, cahil ulema,
Çiçekler naylondan, betondan sema,
Beþer hürriyete kavuþtu amma,
Para, pula boyun eðdiren devir.
Ter döküp çalýþan asalak oldu,
Ýnsani duygular kül ufak oldu,
Tarihe þan veren avanak oldu,
Torunu ecdada söndüren devir.
Medeni olursun boyarsan saçý,
Bu geri kalýþýn dinde mi suçu?
Hilalin baðrýna sapladýn haçý,
Dinime küfürler yaðdýran devir.
Amerikan kotu, Japon otosu,
Yýkýldý sonunda toplum ethosu,
Namuslar satýlýk kaça kilosu,
Elleri harama deðdiren devir.
ÖZCAN’ým yüreðim kanar durmadan,
Hiç mi yok anlayan yara sarmadan,
Sahrada ölürüm suya varmadan,
Ummaný testiye sýðdýran devir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.